آموزش ساختار کدهای جاوا مشاهده می کنید که ابتدا پوشه را نامگذاری کرده ایم. دقت داشته باشید که چگونه یک خط با نقطه ویرگول به پایان می رسد. اگر این نقطه ویرگول را نگذارید، برنامه کامپایل نخواهد شد. package firstproject; نام گروه نیز پس از آن قرار می گیرد. public class FirstProject { } می توانید یک گروه را به عنوان یک بخش کد (code segment) در نظر گیرید. اما باید به جاوا بگویید که بخش های کد کجا شروع و کجا به پایان برسند. این کار را می توانید با آکولاد انجام دهید. شروع یک بخش کد با آکولاد سمت چپ { و پایان آن با آکولاد سمت راست } انجام می شود. هرچیزی در داخل این آکولادها به آن بخش کد مربوط می شود. آنچه در داخل این آکولادهاست، یک code segment دیگر است. این مورد public static void main( String[ ] args ) { } لغت main در اینجا قسمت مهمی است. هروقت یک برنامه ی جاوا آغاز می شود، به دنبال متودی به نام main می باشد. (یک متود در واقع بخشی از یک کد می باشد، در مورد اینها بعدها بیشتر فرا خواهید گرفت). سپس هر کدی را در داخل این آکولادها برای main اجرا می کند. اگر متود main را در برنامه های جاوای خود نداشته باشید، پیغام های خطا دریافت خواهید کرد. اما همانطور که از نام آن پیداست، نقطه ی ورودی اصلی برای برنامه های شما می باشد. در حال حاضر قسمت های آبی قبل از لغت main می توانند نادیده گرفته شوند. (به هرحال اگر علاقمند هستید، عمومی (public) به این معناست که متود در خارج از این گروه نیز قابل مشاهده است، و استاتیک نیز یعنی لازم نیست که یک آبجکت جدید ایجاد کنید و void یعنی اینکه مقداری گزارش نمی شود وفقط با همین مقدار ادامه می دهد. بخش های بین آکولادهای main با عنوان خط فرمان argument مطرح می شوند) نکته ی مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که ما گروهی با نام FirstProject داریم. این گروه حاوی یک متود به نام main می شود. هر دو دارای مجموعه آکولادهای مربوط به